Ne u kërkojmë arreduesve dhe dizajnerëve të hapin dyert e dhomave të tyre të preferuara, duke ndarë historitë dhe frymëzimet pas stilit dhe pjesëve të tyre më të dashura. Këtë javë, LUISA BECCARIA, stilistja e modës dhe stilit të jetesës, e njohur për fustanet eterike dhe enët e qelqit të gjallë, na fton në shtëpinë e saj në Milano.
Kur Luisa Beccaria pa për herë të parë shtëpinë e qytetit ku ajo ka jetuar për një dekadë në lagjen artistike Brera të Milanos ajo u mahnit nga madhësia dhe atmosfera e ndërtesës së shekullit të 19-të. “Katet ishin të gjitha të ndara nga njëra-tjetra, pasi ndërtesa kishte vendosur më parë disa zyra të ndryshme, kështu që ne duhej të rikrijonim një atmosferë shtëpiake për të gjithë shtëpinë”. Por dallimi midis kateve i përshtatet gjithashtu nevojave të ndryshimit të familjes së Beccaria-s, me fëmijët që rriten dhe filluan të largohen nga shtëpia.
Na pëlqeu ideja për të pasur kate të ndryshme, duke lejuar shumë pavarësi. Pak nga pak fëmijët po largoheshin, por të gjithë vazhdojnë të kthehen për drekë ose darkë. Është shumë interesante të mbash së bashku idenë e një familjeje, duke i lënë të gjithëve pak hapësirë.
Prioriteti, në aspektin e dizajnit, ishte të sillte dritën, ngjyrën dhe ajrosjen në ambientin shumë të errët, të rëndë dhe prej druri, për ta shndërruar atë në shtëpinë e kopshtit që tani është plot gjelbërim dhe jetë, dizajnet e së cilës reflektojnë dashuria e saj për lulet dhe gjelbërimin. “Menjëherë mendova se, me vizionin tonë dhe ngjyrat që duam, ne mund të krijonim një atmosferë më paqësore dhe bukolike.”
Jeta ime është e rrethuar nga natyra: lule të bukura, perëndimi i diellit, lindja e diellit, të gjitha ngjyrat e natyrës.
Beccaria-s i pëlqen veçanërisht dyshemeja që mban dhomën e gjumit, dollapin dhe banjat e saj dhe të bashkëshortit të saj të kompletuara me një dhomë me avull dhe një palestër të vogël. Kati i tretë ka dhomat e ndenjes dhe ngrënies, që do të thotë se aty kalon shumë kohë familjare, si dhe një tarracë lidhëse, e cila është një nga pikat e saj të preferuara në shtëpi.
Është shumë e ndritur dhe shkëlqyese dhe nga atje mund të shihni këmbanat e kishës dhe kullën e Santa Maria del Carmine, me një pamje të mrekullueshme të çatisë së Milanos. Është vërtet shumë paqësore.
Ky është një burim kyç frymëzimi për Beccaria-n, e cila gjithashtu kalon një pjesë të madhe të kohës në Siçili, ku familja e saj ka prona të tjera dhe ku ndërsa i rinovonte ato filloi kënaqësia e saj me dizajnin e brendshëm. Paleta pastel, pluhur që ndriçon koleksionet e saj të enëve të qelqit dhe tavolinës është e dukshme në të gjithë shtëpinë e stilistit Brera. Ajo tërhiqet nga nuancat relaksuese që nxjerrin dritë dhe ajrosje.
I përputha muret blu me ngjyrën e qiellit. Divanet janë një kadife blu e zbehtë, duke plotësuar muret dhe dy tavolina mbajnë llamba të bukura prej qelqi ngjyrë jargavani që krijojnë një atmosferë intime.
Trëndafilat, disa nga lulet e saj të preferuara, janë një temë e përsëritur gjatë gjithë dekorit, nga jastëkët e shpërndarë deri tek ato që rriten në tarracë. Ndërsa i admiron, Beccaria e vlerëson këtë pozitë mbi arkitekturën e bukur të Brerës, e cila është gjithashtu lagjja milaneze ku ajo ka dyqanin e saj dhe e cila është e zhytur në histori dhe art. “Unë vërtet e vlerësoj hapësirën. Për mua, edhe kur jam vetëm, të kem hapësirë rreth meje është e rëndësishme.”
“I dua enët tona të qelqit në të gjitha ngjyrat e tyre, ato janë të gjalla dhe plot jetë; ngjyrat e luleve dhe të natyrës. Kur shtroni një tavolinë, nëse shtoni një tufë trëndafilash dhe keni të njëjtat ngjyra të përsëritura në gota, plus një mbulesë tavoline që duket paksa si një shteg i mbushur me sytha të vegjël spontane, gjithçka bëhet shumë ëndërrimtare dhe e veçantë.”
Një tavolinë e lyer me dorë me sytha trëndafili. “Kjo është një histori shumë e bukur sepse kjo pjesë i përkiste aktores italiane Valentina Cortese, e cila ishte një mike e madhe e imja. Ajo ishte e çmendur pas luleve dhe trëndafilave dhe kishte një shtëpi të mrekullueshme. Ajo u nda nga jeta nja dy vite më parë dhe këtë tavolinë ma dhanë sepse e doja shumë.”
Kam të gjitha bimët e mia të preferuara në tarracë, e cila është një vend shumë i qetë. Përpjekja për të përshtatur peisazhin dhe atë që po ndodh jashtë dritares ka qenë gjithmonë shumë e rëndësishme për mua. Doja ta zgjeroja shtëpinë përmes dritareve dhe pamjeve të saj. Unë besoj në harmoninë e objekteve. Pra, në vend që të dekoroj shumë vendin, jam përpjekur ta bëj pamjen, pjesën e jashtme dhe atë që po ndodh rreth meje po aq të rëndësishme sa mobiljet [dhe objektet] që vendos brenda.
