“Nata me Yje” vepra artistike e vitit 1889 nga piktori holandez Vincent Van Gogh, sipas shkencëtarëve është jashtëzakonisht në përputhje me parimet astronomike të qiellit tonë. Kjo lë të aludohet se piktori ishte shumë përpara mendjeve shkencore të shekullit të 19-të.
Furçat e bojës së Van Gogh-ut duket se llogaritën pikat e rrjedhjes së barabartë të ajrit, të njohura si turbulenca, që do të shkaktonin ndryshime në pamjen vizuale të qiellit të natës. E çuditshme, por edhe e mrekullueshme në të njëjtën kohë se si ai kishte pikturuar veprën e gjallë të dritës së qiellit në një studio pa dritë.
Studimi i botuar në “Physics of Fluids”, ka identifikuar atë që shkencëtarët e përshkruajnë si një “turbulencë të fshehur” brenda stilit yjor të Vincent Van Gogh. Artisti duket se ka kompensuar për parimet në dinamikën e lëngjeve që nuk u shfaqën për pothuajse 100 vjet më vonë, siç është një shkallë për lëvizjet e energjisë ajrore të projektuar nga matematicieni George Batchelor në 1959. Autori i studimit Yongxiang Huang u shpreh:
Ai zbuloi një kuptim të thellë dhe intuitiv të fenomeneve natyrore. Përfaqësimi i saktë i turbulencës nga Vincent van Gogh mund të jetë nga studimi i lëvizjeve të reve dhe atmosferës ose një ndjenjë e lindur se si të kapni dinamizmin e qiellit.
Studimi tregon se levizja e penelave të Van Gogh janë në përputhje me parimet astronomike të qiellit. Autorët aktualë të studimit ekzaminuan lloje të ndryshme të goditjeve të penelit në telajo, në rrethana të ngjashme si gjethet që fluturojnë në erë për të klasifikuar kushtet atmosferike të erës si forma dhe energjia e saj. Faktorë të tjerë në lidhje me shkëlqimin brenda ngjyrave të ndryshme të bojës u ekzaminuan gjithashtu në lidhje me energjinë e lëvizjes. Ajo që shkencëtarët mësuan nga vështrimi i 14 formave rrotulluese të “Nata me Yje”, ishte se piktori kishte një lidhje të çuditshme me lëvizjen e tokës dhe qiellit tonë natyror.
