Në mbarë botën, fansat festuan më 8 janar 75-vjetorin e lindjes së këngëtarit legjendar David Bowie, i cili lindi më 8 janar 1947 dhe ndërroi jetë më 10 janar 2016. David Bowie, artisti i ndjerë kishte një stil të adhurueshëm në dukjet e tij në vitin 1983. Kjo nuk ishte asgjë e pazakontë, tre vjet më parë, me publikimin e albumit të tij ‘Scary Monsters’ (And Super Creeps), këngëtari ishte përgjuar si paraardhësi i skenës ‘New Romantic’, me flokët e tij të lyer në ngjyrë të verdhë dhe i veshur me një kostum nga stilistja Natasha Korniloff.
Më pas pasoi një pauzë tre-vjeçare pasi ai u tërhoq nga kontratat e tij me menaxherin dhe kompaninë e tij diskografike, RCA. Rishfaqja e Bowie, në një konferencë për shtyp në hotelin Claridge në Londër të organizuar nga labeli i tij i ri, EMI, u kap nga BBC. Gazetari u shpreh se:
Kundër opozitës serioze, ata sapo kanë nënshkruar me një superyll të vërtetë. Asnjë interpretues tjetër pop, përveç ndoshta Jagger, nuk mund ta zhvillonte ngjarjen me një stil të tillë.
Bowie që doli para gazetarëve në pritje ishte pothuajse i panjohur. Me një kostum gri të zbehtë, me një kravatë të liruar, dhëmbët më të bardhë dhe më të drejtë se më parë dhe një xhaketë të verdhë të rastësishme, ai dukej i shëndetshëm, i fokusuar, komercial. Gazetari i lajmeve e përshkroi këtë pamje të Bowie si “një Dirk Bogarde i ardhshëm në krijim”.
Investimi i EMI në Bowie i përfolur në atë kohë se ishte midis 10 dhe 17 milion £ u shpagua. Si albumi, ashtu edhe turneu vijues ‘Serious Moonlight’ tejkaluan të gjitha daljet e tij të mëparshme (në shtatë muaj, ai shënoi 15 vende, 96 shfaqje dhe 2.6 milionë bileta). Në kërkim të një imazhi të ngjashëm me përmasa të mëdha, Bowie vendosi se “do të ishte kënaqësi t’i vishje të gjithë me një lloj kostumi… ta bënte të dukej pak si Singapori i viteve 1950”. Referenca të tjera vizuale të raportuara ishin ideja e një ylli roku të stilit të Paul Newman dhe një imazh fotografik i Little Richard.
I frymëzuar nga shfaqja e Luis Valdez në ‘Broadway Zoot Suit’ dhe një produksion i La Bohème në Met, Bowie punësoi kostumografin përgjegjës Peter J Hall, për të realizuar këtë vizion.
Ai zgjodhi të gjitha materialet dhe erdhi për të parë se si do të dukej gjithçka. Gjëja me kostumet e skenës është se ato duken vërtet pa kuptim jashtë skenës. Sikur të ndaheshin. Vendoseni në skenë nën drita dhe duket mirë.
Stilisti Peter J Hall krijoi një seri kostume retro për Bowie në nuanca të ndryshme dhe prerje të njëjtë. Pantallona me bel me rrip dhe kravata me vija, një xhaketë me një buton dhe një copë hëne në xhepin e xhaketës, një këmishë me jakë të bardhë dhe një papijon të palidhur me pika. Kostumi erdhi në ngjyrë blu pluhur, gri, të verdhë limoni, jeshile.
Ishte përpjekja e parë e Hall në muzikën rock. Puna e tij u pa më shpesh në ‘Royal Shakespeare Company’, ‘La Scala and the Met’. Stili i viteve 1950 që Bowie kishte për detyrë të krijonte tashmë po ringjallej gradualisht (funksioni “Hard Times” i The Face, me pamjet e tij ishte shfaqur në shtator 1982), por ky ripërpunim i dekadës së fëmijërisë së këngëtarit ishte diçka më e rafinuar dhe si në ëndrra.
Në videot për albumin e tij ‘Let’s Dance’, Bowie lëvizte nëpër kolonitë e vjetra të Australisë dhe Lindjes së Largët, me stilin e tij që i ngërtheu të gjithë. Bowie i tha reporterit të BBC në Claridge se:
Kur arrini mesin e të tridhjetave, ka një periudhë ku duhet të vendosni të mos përpiqeni dhe të kuptoni furishëm për ndjenjat e dëshpërimit dhe zemërimit që keni pasur në mesin e të njëzetave. Dhe nëse mund të relaksoheni në idenë se mesi i të tridhjetave është një vend i mirë për të qenë… perspektiva ndryshon.
