1. Nuk ka efekte negative.
Një studim i kryer nga The Journal of Child Psychology and Psychiatry zbuloi se nëse i lini foshnjat të qajnë nuk ka pasoja negative. Gjatë eksperimentit, nuk u gjetën efekte anësore në zhvillimin e foshnjave. Për më tepër, nuk e përkeqësoi lidhjen e nënës me foshnjën në asnjë mënyrë. Me pak fjalë, lënia e një foshnje që të qajë disa herë nuk është aq e dëmshme sa mund të mendojnë shumica.
2. Ata flenë më mirë.
Një studim zbuloi se foshnjat që lihen të qajnë gjatë natës tregojnë sjellje më të mira gjatë gjumit. Në eksperiment, foshnjat u ndanë në 2 grupe: grupi i foshnjave që u lanë të qajnë dhe ato që u vunë në shtrat për t’u qetësuar. Siç rezultoi, foshnjat nga grupi i parë u zgjuan më pak gjatë natës dhe, në përgjithësi, ranë në gjumë më shpejt.
3. Ndërtojnë vetëkontrollin.
Mos reagimi i menjëhershëm ndaj nevojave të foshnjës tuaj mund t’i mësojë ata të qetësohen vetë. Dieter Wolke, profesori që drejtoi studimin e parë, këshillon të mos ndërhyni. Ai thotë se foshnjave u duhet pak kohë vetëm për të mësuar të qetësohen. Pasi të mësohen me të, ata janë në gjendje të vetë-qetësohen jo vetëm gjatë ditës, por edhe gjatë natës.
4. Mësojnë të vetë-qetësohen.
Ndonjëherë një fëmijë është aq i stimuluar saqë mënyra më e mirë për të hequr qafe energjinë e tepërt është t’i lini ata të qajnë. Për më tepër, kjo është mënyra e vetme që një fëmijë të mësojë të kalojë nga të qenurit zgjuar në gjumë. Foshnjat praktikojnë aftësi vetë-qetësuese, dhe ata e bëjnë këtë mjaft shpejt. Shumica e prindërve tashmë i shohin rezultatet në 3 ose 4 netë.
5. Janë më pak të zemëruar.
Besohet se teknika e të qarit i ndihmon fëmijët të jenë më pak finokë dhe të këqij. Meqenëse metoda kërkon që një fëmijë të qetësohet pa ndihmën e jashtme, ka të ngjarë që ata të kenë më pak zemërim. Ata do të ndihen më të lumtur gjatë gjithë ditës dhe koha e gjumit nuk do të jetë më problem.
6. Mësojnë të flenë vetë.
Pasi praktikojnë qetësimin për disa kohë, fëmijët nuk e kanë të vështirë të bien në gjumë kur zgjohen gjatë natës. Nuk ka nevojë për përkëdhelje, tronditje ose ndihmë prindërore. Foshnjat mund të qajnë natën thjesht sepse kanë nevojë për një prind aty pranë, vetëm për të qenë të sigurt.
