E keni pyetur ndonjëherë veten nëse mund të shihni të ardhmen tuaj përmes ëndrrave? Dr Abidemi Otaiku, një studiues klinik i specializuar në neurologji në Universitetin e Birminghamit, identifikoi një lidhje midis të paturit e ëndrrave të këqija si fëmijë dhe zhvillimit të dëmtimit njohës ose sëmundjes së Parkinsonit më vonë në jetë. Dëmtimi kognitiv i referohet kur një person lufton me kujtesën dhe llojet e tjera të të menduarit.
Një person me dëmtim të butë kognitiv (MCI) ka më shumë gjasa të vazhdojë të zhvillojë demencë, thonë ekspertët në Shoqërinë e Alzheimerit. Demenca është shkaku kryesor i vdekjeve në Mbretërinë e Bashkuar dhe rreth 55 milionë njerëz jetojnë me këtë gjendje në mbarë botën. Dr Otaiku zbuloi se fëmijët që shihnin ëndrra të këqija të vazhdueshme kishin 76 për qind më shumë gjasa të zhvillonin dëmtime njohëse deri në moshën 50 vjeçare, shkroi ai në The Conversation. Dr Otaiku tha:
Këto rezultate sugjerojnë se të paturit e ëndrrave të këqija dhe maktheve të rregullta gjatë fëmijërisë mund të rrisin rrezikun e zhvillimit të sëmundjeve progresive të trurit si demenca ose sëmundja e Parkinsonit më vonë në jetë. Frekuenca me të cilën ne përjetojmë makthet si fëmijë është në një shkallë të madhe të përcaktuar nga gjenetika jonë. Dhe një gjen i njohur për të rritur rrezikun për të pasur makthe të rregullta (PTPRJ) është gjithashtu i lidhur me rrezikun e rritur të zhvillimit të sëmundjes së Alzheimerit në pleqëri. Pra, është e mundur që ankthet dhe sëmundjet progresive të trurit të shkaktohen nga një grup i përbashkët gjenesh.
Fëmijët që kishin ankthe kishin gjithashtu 640 për qind më shumë gjasa për të zhvilluar Parkinson. Ky ishte rasti si për djemtë ashtu edhe për vajzat. Por ai vuri në dukje se studime të mëtejshme do të nevojiteshin për të përcaktuar nëse ëndrrat e këqija dhe ankthet i shkaktojnë në të vërtetë këto kushte. Dr Otaiku sugjeroi gjithashtu “se reduktimi i shpeshtësisë së ëndrrave të këqija gjatë jetës së hershme mund të jetë një mundësi e hershme për të parandaluar të dyja kushtet”.
Ai arriti në këto përfundime duke analizuar të dhënat nga një studim i cili ndoqi jetën e 6991 fëmijëve të lindur në Angli, Skoci dhe Uells gjatë javës 3–9 mars 1958. Kur fëmijët ishin të moshës shtatë dhe njëmbëdhjetë, nënat e tyre iu përgjigjën pyetjeve në lidhje me shëndetin e tyre, duke përfshirë nëse kishin përjetuar ëndrra të këqija në tre muajt e mëparshëm.
Dr Otaiku i grupoi fëmijët nëse ata shihnin ëndrra të këqija ‘herë pas here’, ‘vazhdimisht’ ose ‘kurrë’. Ai më pas përdori softuer statistikor për të përcaktuar nëse fëmijët me ëndrra të këqija të rregullta kishin më shumë gjasa të zhvillonin dëmtime njohëse ose të diagnostikoheshin me Parkinson në kohën kur të mbushnin 50 vjeç. Dr Otaiku gjithashtu spekuloi se ankthet mund të shkaktojnë sëmundje të trurit duke ndërprerë gjumin, gjë që ndihmon në rivendosjen e trurit.
