Shumë femra hezitojnë të bëjnë hapin e parë në një marrëdhënie për shkak të normave sociale, pritshmërive kulturore dhe faktorëve personalë. Në shumë shoqëri, ka ende pritshmërinë që nismën romantike ta marrë mashkulli, ndërsa femrat të tregohen më të rezervuara. Kjo prirje buron nga role të rrënjosura gjinore që e portretizojnë mashkullin si më iniciator dhe femrën si më pritëse, duke krijuar ide të përsëritura për mënyrën si duhet të veprojnë të dy palët.
Frika e refuzimit është një tjetër arsye kryesore pse femrat shpesh shmangin bërjen e hapit të parë. Ashtu si meshkujt, ato mund të përjetojnë pasiguri dhe frikë për ndjenjat e palës tjetër. Kur femrat nuk janë të sigurta për ndjesitë e partnerit, mund të kenë më shumë tendencë të mos bëjnë hapin e parë për të shmangur lëndimet emocionale ose situatat e pakëndshme që mund të lindin nga refuzimi. Si pasojë, ato shpesh presin për një sinjal më të qartë, duke u ndier më të sigurta kur interesi është i dukshëm.
Një faktor tjetër është edhe dëshira për t’u ndier të vlerësuara dhe të ndjekura. Për shumë femra, ndjenja e vlerësimit nga një partner që e merr hapin e parë krijon siguri dhe ndihmon në vendosjen e një baze të fortë për lidhjen. Në këtë mënyrë, nisma e partnerit perceptohet si një tregues i interesit dhe përkushtimit të tij, duke ofruar një siguri emocionale që mund të jetë e rëndësishme për zhvillimin e marrëdhënies.
Gjithsesi, këto norma po ndryshojnë me kalimin e kohës. Shoqëria moderne ka ndihmuar në thyerjen e shumë stereotipeve gjinore, dhe sot është më e zakonshme që femrat të marrin hapa të para për të shprehur interesin e tyre romantik. Nëse ndihen të sigurta dhe perceptojnë interes të ndërsjellë, gjithnjë e më shumë femra nuk hezitojnë të bëjnë hapin e parë, duke treguar një nivel të ri të pavarësisë dhe barazisë në marrëdhëniet romantike.
