Në vitin 2015, një ekip neurologësh dhe radiologësh nga Spitali Jinan në Provincën Shandong, Kinë, publikoi një gjetje të jashtëzakonshme në revistën “Brain”. Ata raportuan për një paciente femër 24-vjeçare, e cila ishte shtruar me simptoma të reja si marramendje dhe të vjella. Ajo kishte përjetuar marramendje dhe vështirësi në ecje për shumicën e jetës së saj, por kishte arritur të ketë një shtatzëni të suksesshme.
Mjekët i rekomanduan teste si tomografi kompjuterike (CT) dhe rezonancë magnetike (MRI) për të hetuar shkakun e simptomave. Gjetja ishte shokuese: paciente i mungonte plotësisht truri i vogël, një strukturë e rëndësishme që ndodhet në pjesën e pasme të trurit. Edhe pse truri i vogël zë vetëm rreth 10% të vëllimit të trurit, ai përmban mbi 50% të neuroneve, duke luajtur një rol kyç në koordinimin e veprimeve motorike, ekuilibrin dhe flasjen.
Çrregullimi i njohur si agjeneza cerebelare është kaq i rrallë sa dihet se më pak se dhjetë njerëz në botë e kanë këtë gjendje. Njerëzit me këtë sëmundje shpesh zhvillohen normalisht, përveç disa pengesave në funksionet motorike. Një shembull tjetër është rasti i një burri 44-vjeçar nga Marseja, Francë, i cili vuante nga hidrocefalusi ekstrem. Ai kishte humbur mbi 50% të indit të trurit për shkak të grumbullimit të lëngut cerebrospinal, por megjithatë kishte jetuar një jetë të zakonshme, duke punuar dhe ngritur një familje.
Këto raste theksojnë aftësinë e jashtëzakonshme të trurit për t’u përshtatur dhe për të funksionuar edhe në kushte të jashtëzakonshme, duke përdorur burimet që ka për të kryer detyrat e nevojshme të jetës së përditshme. Kjo hap një perspektivë të re mbi mënyrën se si truri mund të kompensojë mungesat dhe të zhvillohet, pavarësisht kufizimeve të dukshme.
