Që nga kohra të lashta, njerëzit janë përpjekur të krijojnë teknika efektive për menaxhimin e zemërimit dhe pakënaqësisë. Një studim i fundit nga shkencëtarët japonezë zbuloi efektin çlirues të shkrimit të reagimit të dikujt ndaj një ngjarjeje negative në një copë letër. Edhe filozofi romak Seneca besonte se “zemërimi i dikujt ka të ngjarë të shkaktojë më shumë dëm sesa padrejtësia e dikujt tjetër”, kështu që në veprën e tij “De Ira” (Për zemërimin) nga viti 45 para Krishtit, ai dha këshilla se si ta shmangni atë.
Metodat më moderne të rekomanduara nga psikologët përfshijnë aktivitetin fizik, për shembull ngarja e një biçiklete stërvitore ose goditja e thesit të boksit në palestër. Një studim nga shkencëtarët japonezë zbuloi efektin çlirues të shkrimit të një reagimi ndaj një ngjarjeje negative në një fletë letre, e cila më pas duhet grisur, e thërrmuar dhe në fund duhet hedhur në koshin e plehrave. Nobuyuki Kawai, kreu i departamentit të monitorimit në Universitetin Nagoya tha:
Ne prisnim që midis subjekteve, metoda jonë do të ndrydhte disi zemërimin e tyre. Por ne ishim shumë të befasuar nga fakti që zemërimi tek individët pothuajse u zhduk plotësisht.
Studimi, rezultatet e të cilit u publikuan në revistën ‘Scientific Reports on Nature’, bazohet në kërkimin mbi lidhjen midis fjalës së shkruar dhe uljes së zemërimit, si dhe studime që tregojnë se si ndërveprimi me objektet fizike mund të kontrollojë disponimin e një personi. Shkencëtarët dhanë gjithashtu një shembull, ata që duan të hakmerren ndaj ish-partnerit të tyre mund të djegin letra ose të shkatërrojnë dhuratat e tij.
Ata besojnë se rezultati mund të lidhet me fenomenin psikologjik të ‘heuristikës magjike ngjitëse’, ku njerëzit besojnë se veprimet që ata ndërmarrin ndaj një objekti të lidhur me një person të caktuar mund të ndikojnë në vetë individin. Në këtë rast, ‘lëshimi’ nga entiteti fizik negativ, pra fleta e letrës, rezulton në zhdukjen e emocionit origjinal. Fenomeni bazohet në besimin se ‘esenca’ e një individi mund të manifestohet përmes zotërimeve të tij fizike.
Si pjesë e studimit, pesëdhjetë studentëve iu kërkua të shkruanin mendimin e tyre të shkurtër për një çështje të rëndësishme sociale, për shembull, nëse duhani duhet të ndalohet në vende publike. Më pas, ekspertët i vlerësuan qëllimisht punët e tyre të ulëta dhe vlerësimet lidheshin me inteligjencën, interesin, mirëdashjen, arsyetimin logjik dhe vendimmarrjen racionale. Për të përforcuar mendimin e tyre, recensentët shtuan komente fyese si: “Nuk mund të besoj se një person i arsimuar mund të mendojë kështu“. “Shpresoj se ky person mund të mësojë diçka ndërsa studion në këtë universitet.”
Pas marrjes së rezultateve, pjesëmarrësit shkruan mendimet e tyre të zemëruara për reagimet negative në një copë letër. Një grupi iu tha që ta thërrmonin letrën dhe ta hidhnin në koshin e mbeturinave ose ta mbanin në një dosje në tavolinën e tyre. Një grupi tjetër iu tha të grisnin letrën ose ta vendosnin në një kuti plastike. Niveli i zemërimit tek individët që i hodhën letrat e tyre në plehra ose i grisnin u zhduk plotësisht, ndërsa grupi i studentëve që mbanin një kopje të letrës ndjeu vetëm pak më pak zemërim.
