Media britanike “The Guardian” ka marrë në “mbrojtje” emigrantët shqiptarë, ndërsa ka bërë një artikull të gjatë rreth emigracionit të paligjshme. Për disa javë rresht emigracioni i paligjshëm dhe emigrantët shqiptarë ishin kryefjala e mediave në Britani, të cilët bënin fajtor qytetarët shqiptarë të cilët shkonin atje, për rritjen e krimit të organizuar.
Në artikullin e “The Guardian” thuhet se nuk janë shqiptarët ata që duhen bërë “kokë turku”, pasi emigracioni i paligjshëm mbetet një sfidë globale. Ndërkohë më tej “The Guardian” shkruan se është e vërtetë që ka kriminelë shqiptarë që janë dëbuar nga Britania pasi janë kapur, por ka dhe të tjerë që paguajnë për të shkuar në ishull për të gjetur një vend pune dhe për të jetuar me ndershmëri. Lexoni shkrimin e plotë më poshtë…
Nëse tendenca e debatit rreth azilkërkuesve që mbërrijnë përmes varkave të vogla është disi më pak e ethshme se në gushtin e kaluar, kjo ndodh sepse nuk është tema kryesore e garës së lidershipit konservator. Ashpërsia e krizës së kostos së jetesës, lufta në Ukrainë dhe një thatësirë alarmante bëjnë që mendjet të përqendrohen diku tjetër. Fatmirësisht, kohët e fundit nuk ka pasur mbytje pas fundosjes tragjike në të cilën vdiqën më shumë se 30 persona në nëntor.
Por politika që rrethon këtë çështje mbetet po aq dëshpëruese si kurrë më parë. Javën e kaluar u tha se një përpjekje e re për një fluturim dëbimi është duke u zhvilluar, pasi e para u anulua në qershor pas veprimeve ligjore. Në shtator, qeveria do të mbrojë skemën në një sfidë në gjykatën e lartë të sjellë nga bamirësi dhe Sindikata e Shërbimeve Publike dhe Tregtare. Deri më tani, asnjë nga pretendentët e udhëheqjes konservatore nuk ka thënë se nuk sugjeron se ata planifikojnë të bëjnë diçka tjetër përveçse të vazhdojnë me këtë operacion çnjerëzor dhe jopraktik. Me një grumbull të madh kërkesash për azil, i cili arriti në 125,000 në korrik, i gjithë sistemi mbetet në një gjendje rrëmujë, duke përfshirë praktikën e tij të pambrojtur të mbajtjes së njerëzve në burgje de facto.
Zbulimi i inteligjencës ushtarake që sugjeron se Britania e Madhe është në shënjestër të grupeve shqiptare të krimit të organizuar, të cilat tashmë mendohet se janë të përfshirë në disa pjesë të tregut anglez të drogës, duhet të jenë sinjali për ndryshim. Krahasuar me 23 shqiptarët që erdhën midis janarit dhe qershorit të vitit të kaluar, 2,165 që erdhën në të njëjtën periudhë të këtij viti është një ndryshim i rëndësishëm që meriton vëmendje. Por një qasje e njëanshme është e dënuar të dështojë. Bashkëpunimi me fqinjët tanë evropianë, përfshirë francezët, është thelbësor dhe është e papërgjegjshme të pretendosh ndryshe.
Rreziku i dukshëm është se ministrat dhe aleatët e tyre, duke përfshirë edhe shtypin, do të përdorin në vend të kësaj shtimin e numrit të të ardhurve shqiptarë për të turbulluar më tej ujërat mes kontrabandistëve, të cilët paguhen për të transportuar njerëz përtej kufijve dhe trafikantëve që punojnë për rrjetet kriminale, merren me shitjen e drogës dhe armëve, ose me prostitucion. Ndërsa ka shembuj të kriminelëve shqiptarë që janë kthyer pasi janë dëbuar dhe rritja e bashkëpunimit me autoritetet shqiptare ka kuptim në kontekstin aktual, raste të tilla nuk duhet të citohen sikur janë tipike, ose të lejohen të errësojnë pamjen më të gjerë të nevojave njerëzore. Një numër i ngjashëm afganësh dhe iranianësh mbërritën në Britaninë e Madhe gjatë gjysmës së parë të këtij viti dhe azilkërkuesit e një kombësie nuk duhet të përdoren si koka turku. Secili paditës ka të drejtë që çështja e tij të dëgjohet për bazueshmërinë e tij. Migrimi i parregullt është një sfidë globale.
