Është e pamundur të mendosh për Rusinë sot pa menduar për Vladimir Putin. Më shumë se çdo udhëheqës tjetër kryesor kombëtar, ai personifikon vendin e tij në sytë e botës dhe dominon mbulimin e mediave perëndimore aktualisht. Në vetë Rusinë, ai është gjithashtu në qendër të vëmendjes si për përkrahësit, ashtu edhe për kundërshtarët e tij. Por, siç argumenton edhe Tony Wood, ky fokus te presidenti i Rusisë pengon çdo kuptim real të vendit. Perëndimi duhet të heqë obsesionin e tij me Putinin dhe të shikojë përtej mureve të Kremlinit.
Në këtë analizë në kohë dhe provokuese dhe kritike, Wood eksploron ndryshimet e thella që ka pësuar Rusia që nga viti 1991. Në këtë proces, ai sfidon disa supozime të zakonshme të bëra për Rusinë bashkëkohore. Kundër idesë se Putini përfaqëson një kthim në autoritarizmin sovjetik, Wood argumenton se sundimi i tij duhet parë si një vazhdimësi e Jelcinit në vitet 1990. Tiparet thelbësore të Putinizmit, një elitë grabitqare që kryeson një shoqëri jashtëzakonisht të pabarabartë, janë në fakt integrale të sistemit të vendosur pas rënies së komunizmit.
Wood gjithashtu përmbys pikëpamjen standarde të politikës së jashtme të Rusisë, duke identifikuar humbjen themelore të fuqisë dhe ndikimit që ka mbështetur përplasjet e fundit me Perëndimin. Rusia pa Putin përfundon duke vlerësuar perspektivat e regjimit aktual dhe shikon përpara se çfarë mund të sjellë e ardhmja për vendin.
Duke kritikuar obsesionin e Perëndimit me “llogaritjen e lezetshme dhe makinizmin me gjemba” të Vladimir Putinit, ky është një libër që ofron një vlerësim më kërkues të institucioneve që mbështesin Presidencën e tij, aspiratave që nxisin mbështetësit e tij dhe forcave që drejtojnë ekonominë e tij kapitaliste.
Putin guxon të shkelë konventat e aksioneve duke pyetur jo vetëm se si do të dukej Rusia nëse do të shikonim përtej figurës së tij, por nëse e shihnim Rusinë ashtu siç ishte në të vërtetë: një fuqi botërore e ndërmjetme e mbajtur së bashku nga një ekonomi e paqëndrueshme dhe e paqëndrueshme. Modeli politik dhe me disa kriza të mundshme në horizont është një kontribut vendimtar.