Disa këlyshë të rrallë tigri Amur po bëjnë debutimin e tyre publik në kopshtin zoologjik të Minesotës, duke rritur shpresat për ruajtjen e një specie të rrezikuar që është vendase në Rusinë e largët lindore dhe Kinën veriore. Andrei dhe Amaliya duhet të dilnin jashtë dhe të ndjenin barin e shtëpisë së tyre të re nën putrat e tyre për herë të parë që kur nëna e tyre 12-vjeçare, Dari, lindi më 23 maj. “Është thjesht një ndjenjë e pastër që ata po shkelin barin dhe po prekin këtë terren të ri, e kanë filluar të ndiejnë më shumë nga ajo që do të ndjenin në mjedisin e egër”-tha zoologia e kopshtit zoologjik të Minesotës, Trista Fischer.
Shkencëtarët vlerësojnë se popullsia e tigrave Amur është rreth 400 deri në 500 në natyrë. Ata ishin në prag të zhdukjes në vitet 1930 dhe 1940. “Është e ndërlikuar t’i rritësh këto specie dhe rreth një në katër këlyshë Amur nuk arrijnë moshën madhore, qoftë në natyrë apo në robëri, pasi gjuetarët janë një kërcënim”-tha ajo. Por kopshti zoologjik i Minesotës ka një histori të gjatë të ruajtjes dhe mbrojtjes së tigrave. Tigrat Amur kanë prodhuar 57 këlyshë, 46 prej të cilëve mbijetuan për të paktën 30 ditë.
Nga ata 46, 21 kanë vazhduar të lindin 86 këlyshë të tjerë Amur. Lindja e Andreit dhe Amaliya e rriti popullsinë e kopshtit zoologjik në shtatë tigra Amur, duke përfshirë edhe babain e tyre, Luka. Fischer shërben gjithashtu si koordinatori kryesor për Planin e Mbijetesës së Llojeve të Tigrave, një program mbarështimi në Shtetet e Bashkuara me objekte në vende të tjera që punon në nivel global për të ruajtur specie të tilla kaq të mëdha.
Plani menaxhon tre grupe tigrash, Sumatran, Malajan dhe Amur. Zëdhënësi i kopshtit zoologjik Zach Nugent tha se këlyshët do të qëndrojnë së bashku me nënën e tyre për rreth 18 muaj, përpara se Andrei, mashkulli, të zhvendoset në një banesë të veçantë, afërsisht në të njëjtën kohë që një këlysh mashkull në natyrë do të fillonte të dilte vetë.
Amaliya, femra, mund të kalojë pak më shumë kohë me Darin, deri në 24 muaj. Më pas Fischer do të përcaktojë nëse secili prej këlyshëve duhet të edukohet, dhe potencialisht të zhvendoset për këtë në një kopsht tjetër zoologjik të akredituar, gjë që zakonisht ndodh pasi këlyshët mbushin moshën dy vjeç.
“Puna jonë nuk ka mbaruar, por e gjithë ajo punë deri tani po shpërblehet me faktin se sa mirë që këta këlyshë po përshtaten me një mjedis të ri, pothuajse menjëherë,” tha ajo ndërsa këlyshët bredhin jashtë me nënën e tyre. “Ata po tregojnë shumë elasticitet, gjë për të cilën ne punojmë shumë në kujdesin njerëzor. Ne duam që këto kafshë të kenë shumë besim dhe të jenë në gjendje të përshtaten me mjediset e reja ashtu siç po bëjnë sot.”
