Së fundmi, supermodelja e njohur Bella Hadid, ka folur për “Vogue” për periudhën kur ajo ishte nën hijen e motrës së saj më të madhe Gigi, e cila iu bashkua industrisë së modelingut e para. Ajo u shpreh për revistën prestigjioze se:
Unë isha motra më e shëmtuar. Isha brune. Nuk isha aq e lezetshme sa Gigi, as aq e shoqërueshme. Kjo është ajo që njerëzit thonin për mua. Dhe për fat të keq, kur një gjë thuhet shumë herë, ju thjesht e besoni atë. Gjithmonë ndihesha sikur kisha diçka për të provuar. Njerëzit mund të thonë gjithçka për mënyrën se si dukem, për mënyrën se si flas, për mënyrën se si veproj. Por në shtatë vjet nuk mungova kurrë në një punë, anulova një punë, apo u vonova në një punë. Askush nuk mund ta thotë kurrë se unë nuk kam punuar për gjërat që kam arritur.
Hadid u shpreh edhe për betejat e saj me shëndetin mendor, anoreksinë, një sërë sëmundjesh duke përfshirë sëmundjen Lyme dhe pranon se ka ndërhyrje plastike.
Njerëzit mendojnë se unë kam shumë ndërhyrje në fytyrën time për shkak të një fotografie nga mosha e adoleshencës. Jam e sigurt që nuk dukesh njësoj si tani si në moshën 13-vjeçare, apo jo? Nuk kam përdorur kurrë filler apo botox. Le t’i japim fund kësaj. Nuk kam asnjë problem me to, por nuk janë për mua.
Por Hadid e pranoi procedurën që kishte bërë, një ndërhyrje në hundë kur ishte vetëm 14 vjeçe. Hadid zbuloi gjithashtu probleme të shumta shëndetësore. Në klasën e tetë, ajo filloi të përjetonte simptoma, përfshirë mjegullën e trurit, ankthin, rraskapitjen, dhimbje koke, dhimbje kockash dhe të qara, të cilat vinin nga sëmundja Lyme.
Në moshën 20-vjeçare, ajo u diagnostikua me hipotiroidizëm dhe në shkollë të mesme iu rekomandua Adderall, gjë që çoi në një çrregullim të të ngrënit. Në vitin 2021, Hadid, e cila është në lidhje me Marc Kalman, përjetoi depresion të gjymtuar. Ajo filloi terapinë e bisedave dhe marrjen e antidepresantit Wellbutrin. Ajo u shpreh se:
Për kaq shumë kohë, nuk e dija se për çfarë po qaja. Gjithmonë ndihesha kaq me fat dhe kjo do të më rëndonte edhe më shumë. Gjithmonë ndjeja se nuk kisha të drejtë të ankohesha, që do të thoshte se nuk kisha të drejtë të kërkoja ndihmë, që ishte problemi im i parë.
