Nën shinat ku kalojnë trenat ka gjithmonë gurë, por asnjëherë bar apo dhe. Bëhet fjalë për gurët e thyer në copa të vogla të cilët janë një komponent kyç i sistemit të transportit hekurudhor. Guri hekurudhor është një material i bërë nga guri i grimcuar ose zhavorri që përdoret për të mbështetur dhe niveluar shinat. Qëllimi kryesor i gurëve të thyer në copa të vogla është të sigurojë stabilitet të shinave, duke lejuar që trenat të ecin pa probleme dhe të sigurt. Përveç kësaj, ndihmon në kullimin e ujit dhe materialeve të tjera nga shinat.
Pa këto, binarët mund të bëhen të paqëndrueshëm dhe të pasigurt për trenat. Madhësia dhe përbërja e gurëve mund të ndryshojë në varësi të llojit të trenit dhe mjedisit natyror. Për shembull, trenat e rëndë të mallrave kërkojnë gur më të fortë dhe më të qëndrueshëm se sa trenat më të lehtë të pasagjerëve.
Në zonat me reshje të dendura shiu ose bore, gurat me veti të mira kullimi janë të nevojshëm për të parandaluar akumulimin e ujit në shina. Në zonat me temperatura ekstreme, kërkohen gurë që mund të përballojnë nxehtësinë dhe të ftohtin. Gjithashtu, gurët hekurudhorë parandalojnë rritjen e bimësisë dhe barit, gjë që mund të jetë e rrezikshme për trenat. Tradicionalisht, gurët e vegjël hekurudhor janë bërë nga guri i grimcuar, si graniti ose guri gëlqeror. Këto materiale janë të forta dhe të qëndrueshme, duke i bërë ato të përshtatshme për t’u përdorur.
Megjithatë, vitet e fundit janë përdorur materiale të tjera si betoni i ricikluar. Keto materiale shpesh janë më ekonomike se guri i grimcuar tradicional dhe gjithashtu mund të jenë më miqësorë. Gurët e vjetër ngarkohen në kamionë dhe merren për asgjësim ose ripërdorim. Rruga inspektohet për çdo dëmtim ose defekt që duhet të riparohet.
