Soja është bishtajore të cilën vegjetarianët më së shpeshti e përdorin në ushqimin e tyre. Ashtu si shumë bishtajore të tjera, soja gjendet në disa ngjyra; të verdhë, kafe ose të zezë. Ato janë shumë të lehta për t’u gatuar dhe përpunohen më një llojshmëri produktesh. Shërbejnë si bazë për prodhimin e qumështit të sojës, tofu, miso, tempeh dhe proteina të sojës.
Soja ka vlera shumë të larta ushqyese. Përmban përqindje të lartë yndyre (19,9%), hidrokarbure (30,2%), albumina (36,5%) dhe vitaminat e grupeve A dhe B. Proteinat e sojës kanë aftësinë më të mirë që të furnizojnë organizmin e njeriut me amino-thartirat e domosdoshme.
Proteina e sojës përthithet më mirë në rrugët e tretjes dhe ndryshe nga mishi, nuk përmban yndyra të rënda, karbohidrate, ose kalori të larta, përbërës që formojnë kolesterol, gjurmë të acidit urik, kimikate, ose sëmundje kafshësh të infektuara. Kokrrat e sojës përmbajnë më shumë vitaminë B se çdo ushqim tjetër bimor më shumë sesa duhet për nevojat e përditshme dhe janë të pasura me vitamina A dhe D.
Shumë i përdorur është edhe qumështi i sojës, i pasur me proteina, i varfër me lipide dhe kalcium dhe pa kolesterol, shpesh i mirë për ata që janë alergjik ndaj qumështit të lopës. Soja ndihmon në reduktimin e kolesterolit, është bishtajorja me sasinë më të madhe të proteinave dhe është pothuajse plotësisht i lirë nga yndyrat e ngopura, prandaj është i mirë në luftën kundër kolesterolit. Studiuesit kanë gjetur sekretin e kokrrës së sojës dhe kanë zbuluar përbërësin e saj magjik që të rinon; lecitina.
Ajo luan një rol vendimtar në nxitjen e metabolizmit në të gjitha qelizat e trupit; rrit kujtesën dhe fuqinë mendore, duke ushqyer qelizat e trurit e të nervave, forcon gjëndrat dhe rigjeneron indet e trupit, përmirëson qarkullimin e gjakut dhe frymëmarrjen, forcon kockat dhe rrit rezistencën ndaj dëmtimeve. Në rastet e lodhjes nervore, ose mungesës së energjisë, lecitina e kokrrave të sojës mund të rivendosë energjinë dhe fuqinë e humbur.
Soja përmban fitoestrogjene, kimikate që gjenden në produktet ushqimore me bazë bimore. Ka lloje të ndryshme të fitoestrogjeneve, por ato që gjenden në sojë quhen isoflavone. Isoflavonet janë bërë qendër e studimeve dhe hulumtimeve të fundit, që sugjerojnë se gratë që ushqehen me një dietë të pasur me sojë mund të kenë rrezik më të ulët të shfaqjes të kancerit të gjirit. Efektet negative janë të lidhura kryesisht me konsumin e tepruar të tij, në veçanti mund të ndërhyjnë në ekuilibrin hormonal të fizikut dhe me funksionimin e tiroideve. Soja përmban dhe substanca alergjike dhe nuk rekomandohet për të gjithë.
