Në shoqërinë e sotme, përpjekja për të qenë një “nënë e përkryer” shpesh duket si një sfidë e paarritshme. Por çfarë nënkupton në të vërtetë ky koncept? Dhe a është me të vërtetë i arritshëm?
Në shumë raste, gratë ndihen nën presionin për të arritur përsosmërinë në çdo fushë të jetës së tyre – duke filluar nga karriera e suksesshme deri te krijimi i një ambienti të qetë dhe të përkryer familjar. Ky presion shpesh buron nga pritshmëritë e shoqërisë, standardet e vendosura nga rrjetet sociale, dhe përshkrimet idealiste që ofrojnë mediat. Të gjitha këto faktorizojnë një koncept që shpesh është i paarritshëm dhe jorealist.
E vërteta është se ideja e të qenit një “nënë e përkryer” është një mit. Nënat, si të gjithë të tjerët, janë qenie njerëzore me kufizimet dhe papërsosmëritë e tyre. Duke kërkuar vazhdimisht të arrijnë një ideal të paarritshëm, ato rrezikojnë të ndihen të dëshpëruara dhe të lodhura. Në vend që të përpiqen për të qenë të përkryera, nënat duhet të pranojnë se gabimet dhe dështimet janë pjesë e natyrshme e prindërimit dhe të mësuarit. Këto janë ato momente që u mësojnë fëmijëve se si të përballen me sfidat dhe të zhvillojnë elasticitet emocional.
Një hap i rëndësishëm që nënat mund të marrin është pranimi i gabimeve të tyre dhe të kuptojnë se të qenit prind i mirë nuk nënkupton të mos bësh kurrë gabime, por të jesh i pranishëm emocionalisht, i dashur dhe mbështetës për fëmijët. Kjo qasje u mëson fëmijëve rëndësinë e sinqeritetit dhe vërtetësisë dhe i bën ata më të përgatitur për sfidat e jetës.
Në vend që të përpiqen për përsosmëri, nënat duhet të fokusohen në të qenit “nënë e mjaftueshme.” Që thekson rëndësinë e krijimit të një mjedisi të dashur dhe të sigurt për fëmijët, ku ata ndihen të mbështetur dhe të kuptuar. Të qenit një “nënë e mjaftueshme” nënkupton të jesh e pranishme dhe e përkushtuar në jetën e fëmijëve, duke u siguruar që ata të kenë gjithmonë dashurinë dhe mbështetjen që kanë nevojë.
Në fund të fundit, ideja e të qenit “nënë perfekte” është një konstrukt i pamundur dhe i padobishëm që vetëm rrit presionin mbi gratë. Ajo që fëmijët kanë më shumë nevojë është dashuria, kujdesi dhe mirëkuptimi i vazhdueshëm. Le të heqim dorë nga iluzioni i përsosmërisë dhe të përqendrohemi te ndërtimi i marrëdhënieve të forta, të shëndetshme dhe të bazuara në dashuri dhe mirëkuptim me fëmijët tanë.
