Kur një person merr një grup gjaku të gabuar gjatë një transfuzioni, mund të ndodhin reaksione të rrezikshme që mund të kërcënojnë jetën. Ky lloj gabimi është shumë i rrallë dhe ndodh vetëm një herë në 14 mijë transfuzione, por pasojat mund të jenë shumë të rënda. Simptomat më të zakonshme të një reaksioni të tillë përfshijnë temperaturë, probleme me frymëmarrjen, ethe, presion të ulët të gjakut dhe dhimbje të ndryshme trupore.
Për të parandaluar një ngatërresë të tillë, është shumë e rëndësishme që grupi i gjakut i dhuruesit dhe marrësit të përputhen dhe të kalojnë testet e përshtatshmërisë përpara se të bëhet transfuzioni. Ky proces është një masë e sigurisë që zvogëlon rrezikun e refuzimit të gjakut, si dhe mundësinë që dhuruesi të ketë antigjene të cilat nuk përputhen me marrësin.
Grupi i gjakut përcaktohet nga gjenet dhe trashëgohet nga prindërit. Rruazat e kuqe të gjakut (eritrocitet) janë të mbështjella me antigjene të ndryshme, të cilat janë proteina dhe molekula të tjera që ndihmojnë në identifikimin e grupit të gjakut. Ekzistojnë tre antigjene kryesore: A, B dhe O, dhe këto mund të kombinohen në katër grupe të gjakut: A, B, AB dhe O.
Një person me grupin e gjakut O (zero) është një “dhurues universal”, pasi ky grup mund të pranohet nga të gjithë. Ndërkohë, grupi A mund të pranohen nga personat me grupin A dhe AB, grupi B nga ata me grupin B dhe AB, ndërsa grupi AB është “marrës universal”, sepse vetëm personat me këtë grup gjaku mund ta pranojnë atë.
Për të siguruar që transfuzioni të jetë i sigurt dhe i suksesshëm, është thelbësore që grupe të përshtatshme të gjakut të përdoren dhe që testet paraprake të jenë të realizuara me kujdes.
