E keni pyetur ndonjëherë veten se çfarë mbajnë për vete njerëzit më të zgjuar në punë? Ata nuk flasin për jetën e tyre private. Njerëzit jashtëzakonisht të zgjuar në punë kanë aftësinë të mos ndajnë jetën e tyre personale me të tjerët. Edhe pse është normale të ndajmë disa aspekte të jetës sonë personale me kolegët, ekziston një ekuilibër delikat që duhet të vendoset. Ndarja e tepërt mund të çojë në kufij të paqartë dhe keqkuptime të mundshme. Njerëzit e zgjuar e kuptojnë këtë. Ata e dinë se gjërat personale mund të ndikojnë në aspektin profesional.
Një ndarje e qartë midis punës dhe jetës private jo vetëm që mbron privatësinë tonë, por edhe forcon besueshmërinë tonë profesionale. Ata nuk i zbulojnë të gjitha aftësitë e tyre menjëherë. Një zakon intrigues i njerëzve perceptues është diskrecioni i tyre kur bëhet fjalë për zbulimin e aftësive në punë. Njerëzit e zgjuar e kuptojnë se konteksti është thelbësor. Ata nuk i nënvlerësojnë aftësitë e tyre, por gjithashtu përmbahen nga ekzagjerimet. Ndonjëherë zbulimi i gjithçkaje mund t’ju lërë të mbingarkuar me detyra jashtë rolit tuaj kryesor.
Kjo qasje nuk ka të bëjë me fshehjen e talentit apo performancës së dobët. Bëhet fjalë për zbulimin strategjik, për të ditur se kur është momenti i duhur për t’u dukur. Ata i mbajnë nën kontroll ambiciet e tyre. Njerëzit e zgjuar shpesh kanë ëndrra dhe ambicie të mëdha, por ata e kuptojnë artin e komunikimit strategjik. Ata e dinë se të qenit i hapur për të gjitha aspiratat e tyre mund të mos jetë gjithmonë strategjia më e mirë.
Ndonjëherë, zbulimi i tepërt mund të çojë në konkurrencë të panevojshme apo edhe pasiguri mes kolegëve. Ata nuk nxjerrin në pah dobësitë e tyre. Këtu nuk bëhet fjalë për ngritjen e gardheve apo shtirjen. Bëhet fjalë për të kuptuar ndryshimin midis hapësirës personale dhe asaj profesionale. Duke u përmbajtur nga ekspozimi i dobësive personale në punë, ata arrijnë të ruajnë një imazh dhe profesionalizëm dinjitoz për veten dhe në këtë mënyrë të mbrojnë veten nga keqpërdorimi i informacionit të tillë.
Ata e kuptojnë se të gjithë funksionojnë ndryshe dhe se ajo që funksionon për ta mund të mos funksionojë për të tjerët. Për më tepër, ata mund të duan të shmangin dhënien e përshtypjes se kanë shumë kohë të lirë, gjë që mund të çojë në përgjegjësi shtesë të punës. Kjo nuk do të thotë se ata janë egoistë ose nuk duan të ndihmojnë të tjerët. Bëhet fjalë për ruajtjen e hapësirës së tyre personale dhe ruajtjen e një ekuilibri që u përshtatet atyre.
