Pamundësia ose zvogëlimi i ndjeshëm i shpeshtësisë dhe intensitetit për të pasur orgazma pavarësisht nga stimulimi adekuat seksual njihet gjerësisht si anorgazmi. Tek gratë, gjendja diagnostikohet si Çrregullim Orgazmik Femëror, i cili sipas ekspertëve përjetohet nga të paktën 33 për qind e grave në mbarë botën. Tek meshkujt, anorgazmia është më pak e zakonshme dhe bie nën diagnozën e ejakulimit të vonuar.
Mjekët thonë se faktorë të shumtë mund të çojnë në anorgazmi, e njohur edhe si sindroma e Coughlan-it, e cila është gjithashtu një formë e mosfunksionimit seksual. Ndërsa penetrimi vaginal gjatë marrëdhënieve seksuale në mënyrë indirekte stimulon klitorisin, shumë herë mund të mos jetë stimulim i mjaftueshëm për orgazëm. Shumë gra gjithashtu mund të kenë nevojë për stimulim të drejtpërdrejtë manual ose oral të klitorisit për të arritur orgazmën.
Shkaqet e anorgazmisë
Ka shumë faktorë dhe shkaqe që lidhen me anorgazminë, e cila është më e zakonshme tek gratë pas menopauzës. Disa nga këto janë:
- Trauma ose dëmtim i hapur në organet gjenitale ose të legenit mund të merret gjatë lojës
- Komplikimet dhe efektet anësore të operacionit në zonën e legenit
- Lindje e vështirë dhe procedura prostatike
- Sëmundje si skleroza e shumëfishtë, lëndimet e palcës kurrizore dhe diabeti
- Çështjet e shëndetit mendor si ankthi dhe stresi
- Medikamente kundër depresionit
- Abuzimi seksual ose emocional në të kaluarën
- Imazhi i dobët i trupit
- Besimet kulturore ose fetare për seksin
Mjekët besojnë se herë pas here anorgazmia rezulton nga një kombinim i këtyre shkaqeve. Megjithatë, në shumë gra, gjendja zhvillohet pas menopauzës.
Si ta trajtojmë anorgazminë?
Sipas ekspertëve, pak raste të anorgazmisë zgjidhen vetë. Megjithatë, kërkohet trajtim për shumë të tjerë, për të përmirësuar funksionin seksual me ndihmën e një terapisti. Anorgazmia mund të trajtohet me:
- Ndryshimet në stilin e jetesës
- Modulimi i praktikave seksuale
- Minimizimi i stresit, ankthit dhe çështjeve të tjera të shëndetit mendor
- Provimi i teknikave të ndryshme të stimulimit seksual
- Ushtrime për stërvitjen e muskujve të Kegelit ose legenit
- Terapia konjitive ose e sjelljes
- Këshillim për çifte
- Medikamente si frenuesit e fosfodiesterazës
- Mjekët thonë se në shumë raste ata përdorin edhe terapi hormonale me estrogjen, e cila ndihmon në rritjen e dëshirës seksuale ose sasisë së rrjedhjes së gjakut në organet gjenitale për rritjen e ndjeshmërisë.
- Terapia e hormoneve me estrogjen mund të përfshijë ilaçe, apo edhe aplikimin e një xheli në organet gjenitale.
