Pas një inspektimi më të thellë, “The Substance” nga regjisorja franceze Coralie Fargeat duket se rezulton një rrëfim ndërgjegjësimi që paralajmëron mbi grackat e verbërisë në të cilat mund të biem duke ndjekur rininë. Aktorja e njohur dhe guruja e fitnesit Elisabeth Sparkle (Demi Moore) ka një yll në ‘Walk of Fame’ dhe një show të njohur ushtrimesh. Në fillim të filmit, ajo po feston ditëlindjen e saj të 50-të dhe zbulon se po pushohet nga puna nga shefi i saj Harvey (Dennis Quaid), një drejtues i poshtë dhe tejet i vrazhdë i botës së argëtimit.
Elisabeth gjithnjë e më e shqetësuar mëson për një drogë misterioze të tregut të zi të njohur si Substanca, e cila i premton asaj një version më të ri dhe më vital të vetvetes me disa paralajmërime. Sue, e interpretuar nga Margaret Qualley, vjen si version i ri i saj, plot epsh e gjallëri që planifikon të rifitojë lavdinë e dikurshme të Elisabeth. Dyshja duhet vetëm të ndjekë disa rregulla të thjeshta, por të panegociueshme, siç diktohet nga kompania në hije që ofron Substancën.
Ky ekuilibër nuk zgjat shumë. Ajo që vijon është një vështrim i çmendur në përpjekjen e dëshpëruar të Elisabeth për të qëndruar mbi ujë, ndërkohë që duhet të merret me varësinë në rritje të Sue ndaj admirimit që ajo shkakton nga të gjithë rreth saj. Gjithçka arrin kulmin në një akt përfundimtar që i sjell kuptim të ri termit “banjë gjaku”.
Regjisorja vazhdoi të vinte në dukje se ajo dëshironte që filmi të shprehte dhunën, në mënyrën se si shoqëria i trajton dhe përshkruan gratë, gjë që i dha bazë natyrës grafike të përmbajtjes. Kjo është një ndjenjë që Moore e ka prekur gjithashtu kur flet për mënyrën sesi “Substanca” jo vetëm zbulon atë që shoqëria dhe bota u shkakton grave të moshuara, por atë që gratë dhe burrat i shkaktojnë vetes gjithashtu. Demi Moore gjithmonë e ka mohuar se i është nënshtruar procedurave estetike. Më parë fansat e aktores spekulonin se ajo i ishte nënshtruar një operacioni estetik, por në vitin 2007 Demi mohoi thashethemet për operacione plastike.
