Ngjyra e syve, forma e trupit dhe grupi i gjakut janë të trashëguara nga prindërit tanë. Gjenet tona kontrollojnë karakteristikat tona fizike, por, në mënyrë paradoksale, ato mund të jenë edhe përgjegjëse për sjelljen tonë. Për shembull, ne të gjithë besuam se nëse një çift divorcohej, kjo ishte për shkak të psikologjisë ose mungesës së komunikimit ose kimisë.
Por studimet e fundit kanë zbuluar një të vërtetë tronditëse: Divorci mund të gjendet në gjenet tona. Pra, hidhini një sy se çfarë kanë zbuluar shkencëtarët për të ashtuquajturin “gjen divorci”. Nëse një marrëdhënie është plot me debate dhe martesa ka mbaruar, bashkëshortët (tani ish) në një moment mund të pyesin veten se çfarë shkoi keq. Shkencëtarët thonë se përgjigja mund të qëndrojë në gjenet femërore. Ata zbuluan një “gjen divorci” femëror që mund ta vështirësojë martesën.
Shkencëtarët pohojnë se gjeni ndikon në mënyrën se si gratë përpunojnë oksitocinën, e cila është “hormoni i përqafimit”. Gjithashtu zhvillon ndjenjat e dashurisë dhe besimit. Gratë që kanë gjenin që ndikon në oksitocin kanë 50% më shumë gjasa të pretendojnë se janë të pakënaqura në martesën e tyre apo edhe se janë afër divorcit. Ata thjesht mund të mos jenë në gjendje të lidhen me partnerët e tyre siç do të donin për shkak të këtij gjeni.
Gjenet gjithashtu përcaktojnë nëse një burrë do të jetë besnik ndaj gruas së tij. Çuditërisht, nuk është vetëm edukimi apo karakteri i një burri që ka rëndësi nëse ai i është përkushtuar një gruaje. Shkencëtarët kanë zbuluar se ekziston një gjen specifik që është përgjegjës për besimin. Ashtu si gratë, burrat kanë hormonin e tyre që është përgjegjës për lidhjen dhe dashurinë. Quhet vazopresinë dhe disa meshkuj kanë një mutacion në një gjen të lidhur. Nëse një burrë ka këtë mutacion të gjenit, ai ka më pak gjasa të jetë monogam, kështu që ekziston rreziku për të tradhtuar gruan e tij.
